Mjekja shqiptare, Anxhela Gradeci, prej vitesh jeton dhe punon në Londër. Në fund të viteve 1990, Anxhela vetëm 4-vjeçe, familja e saj u largua nga Shqipëria dhe u vendos në Mbretërinë e Bashkuar.
Anxhela studoi për mjekësi dhe sot ajo punon si mjeke në repartin respirator në spitalin Whitington, në Londër. Gjatë gjithë periudhës së pandemisë ajo ka qenë në vijën e parë të trajtimit të pacientëve me koronavirus.
Së fundi, Kryebashkiaku i Londrës, Sadiq Khan, ka postuar një video falënderuese për të gjithë mjekët që kanë qenë në fronin e luftës ndaj COVID, por sidomos për mjekët e ardhur nga vendet e tjera.
Khan, në profilin e tij në Facebook, në Ditën Ndërkombëtare të Refugjatëve ka ndarë historinë e emigrimit dhe të integrimit të Anxhelës.
Në videon e shpërndarë nga kryetari i Bashkisë, përshkruhet historia e Anxhelës.
Anxhela tregon për punën e saj e përditshme dhe se si u bë pjesë e stafit të këtij spitali.
“Pas gjashtë vjetësh mësimi në shkollë mjekësore për sëmundje të ndryshme, erdhi Covid-19 dhe ndryshoi gjithçka.
“Refugjatët janë në vijën e parë në luftën kundër Covid. Kur qeveria kërkoi që vullnetarët të bëhen pjesë e personelit shëndetësor, qindra mjekë të lindur nga jashtë, përfshirë edhe refugjatët, u përgjigjën”, thotë mjekja.
Ajo shprehet se të qenit refugjate e ndihmon atë të shohë njerëz përtej kushteve të tyre mjekësore: “Kur u them njerëzve që jam refugjate, ata zakonisht befasohen. Shpesh, është simpati. Ndonjëherë, është zemërim.
Angela është një refugjate nga Shqipëria, dhe si një doktoreshë e re në Shërbimin Shëndetësor Kombëtar të Mbretërisë së Bashkuar, është një nga mijëra refugjatët që janë bërë të domosdoshëm në spitalet britanike. Ata ndodhen në frontin e parë të luftës kundër pandemisë së koronavirusit. “Më parë kisha turp, por tani kur i them njerëzve që vij në këtë vend si refugjate, e them me krenari”, shprehet Anxhela.