Zyfi Cani nji zonje nga qyteti i kultures dhe dijes,nga Shkodra e Fishtes,Mjedes e Pashko Vases,Shkodra e humorit e poezis,liberit,Shkodra qe prodhon vetem talente. Z.Zyfi edhe pse jeton large vendelindjes,shpirtin e ka teke Rozafa e Taraboshi,tek liqeni,buna e drini,prandaje rrjeshti i saje eshte i kristalte ashtu siç ka Shkodra gjithesin e vete.
Urime Shkodranes qe jeton ne Londren e larget,atje grumbullon rrjeshtin poetik sikure bleta polenin lule me lule.
Gjin Musa,gazetar dhe botues ne Roma te Italis.
Po kushe eshte poetja ZYFI CANI?
Quhem Zyfi Cani ! E martuar dhe kam tre fëmije te mrekullueshem dhe intelektuale . Po ashtu te tre te martuar dhe jam gjyshe kater here .
Vije nga qyteti i Shkoder Loces ,jetoje në Londer per 22 viteve.
Ne qytetin tim kam kryer veterinarinarine dhe agronomin, ku absulutisht mundimin tim dhe pagjumesin time nuk e shfrytezova ne ate qytet.
Ënderra ime ka qene te behem aktore dhe nje grimce poete që poezite e mia te gjunjezohen pak me poezit te të ndjerit dhe te ndriturit Dritero Agollit.
Por kur erdha në kete toke te huaj që ç’do shqipetarë vuajtje pas vuajtjesh per ta rindertuat dhe njehere jeten qe nga fillimi.
Studiova gjuhen Angleze, pastaj kam publikuar per here te pare nje poezi te titulluar “ Në Zemrën Time Kam Një Plagë”
Ne kete poezi i kam permbledhur sfidat e vendit tim gjithashtu dhe ketu.
Pastaj pas disa vitesh u dekurova nga alpinisti me i madh ne bote, dha nga majori i ketij qyteti.
Sot une jam nje edukatore qe i dua femijet shume , por do isha me e lumtur t’me shfrytezoje toka ime se sa dheu i huaj.
I D ime eshte poezia.
E dua me teper se ushqimin, pa poezi nuk marr fryme dot.
Une kudo qe jam ne shoqeri , ne bus, dyqan e ne shume ambjente qe me rrethojne kur me vie muza nuk ka njeri qe me nderhyn , une jam ne boten time.
Dhe ne gjume une fli me poezin.
Dhe ne kete moshe qe jam do zoti mendjen e kam te fresket dhe derisa gishterinjt te mos punojne une do shkruaj.
Por vetem nje gje me mbet merak dhe plage e kam ne shpirt , qe pse vendi jone nuk pyet fare per ato dhe per ne. Ne ndihemi si jetim , po ku ka me te zgjuar si shqipetari, pse bota ti shfrytezoje diturine . Dituria e shqipetarit eshte fitur terë mund e bark bosh, te veshur e te paveshur.
Guri rënd peshon në vend te vet.
A thu o zot refugjat do qendrojme tere jeten.
FLAS ME TY
Flas në ëndërr me ty,
Më përqafon me mall,
Mbase malli të ka marr,
Por, zemrën bashk e kemi t’thyer.
T’hakmerrem me ty nuk mundem,
S’më lë gjaku e shpirti,
Një selam nga une e ke,
Unë për ty, gjakun e marr.
Një selam ty po ta çoje,
Besë, tek ty nuk e gjeta,
Besa eshte besë,
Burri shqiptarë lidhet pas fjale.
Pranoj varje dhe vdekje,
Jam një grua shqipetare,
Kanunin e Lekës,
As për jetën e fëmijeve,
Sa t’kem jetë , kurr se thyej.
Kur mendoj , besën e burrave, Për ato që jan burra, Nuk pritet besa,per interes, Se burri burr, lidhet pas fjale.