Dr. Shpresa Xhakli: Dashuria nuk njeh kufi për fëmijet dhe njerëzit me aftësi të kufizuara
January 8th, 2016
1 Shpresa xhakli
Flet Dr. Shpresa Xhakli; Dashuria nuk njeh kufi për fëmijet dhe njerëzit me aftësi të kufizuara, ajo është një nga terapitë më të mira./
Intervistë me Dr. Shpresa Xhaklin,nga Liliana Pere/
Komuna dhe qyteti Preshevë nga ka prejardhjen Shpresa Xhakli është me popullsi shumicë shqiptare në luginën me të njëjtin emër na sjell ndërment menjëherë një nga pateriotët më të shquar të historisë tonë kombëtare. Isa Boletini figurë markante, që zë vend të rëndësishëm në historinë e popullit shqiptar krahas atyre që dhanë aq shumë për lirinë e atdheut tonë si Hasan Prishtina, Bajram Curri, Ismail Qemali, Idriz Seferi e shumë të tjerë.
Gjatë Rilindjes Kombëtare Presheva dhe preshevarët kanë qenë mjaft aktiv për çlirimin Kombëtar Shqiptar.Së bashku me bashkëkombasit e vet anë e mbanë Trojeve Shqiptare. Në këtë frymë ka vazhduar dhe tradita e saj dhe e gjithë Kosovës nga kosovarët me trimëri, vendosmëri, me dashuri për lirinë, pavarësinë dhe zvillimin e vëndit të tyre.
Profili. Dr. Shpresa Xhaklit
Dr.Shpresa Xhakli e lindur nëPreshevë dhe e rritur në Mitrovicë ku vazhdoi shkollën, ndërsa në Prishtinë studioi dhe u diplomua në Fakultetin e Mjekësisë.
Pas diplomimit filloi punën në Shtëpinë e Shëndetit dhe spitalin e Mitrovicës.Shpresa po ashtu ka qenë mësimdhënëse në Shkollën e mesme të mjekësisë në Mitrovicë.
Një mjeke me profesion, Shpresa Xhakli erdhi në Shtetet e Bashkuara në vitin 1986. Shpresa jeton New Jersey, të SHBA-së, ku u martua me Rexh Xhaklin, duke krijuar një familje me 2 fëmijë, vajzën Ardianën dhe djalin Arbenin. Kur Arbeni u diagnostikua me autizëm, fillon rrugëtimi i vërtetë i saj.
Bota e Shpreses u ndërlikua dhe e vuri para një pune dhe lufte me dhimbjen për të birin,i diagnostikuar me autizëm. Arsyeja më e shëndoshë dhe shtytje e madhe për Shpresen që të ndihmojë fëmijët me këto probleme duke u zotuar në vetvete , se ajo duhet të fillonte rrugëtimin të shëronte dhe të ndihmonte djalin e saj e të punojë për këtë kauzë shëndeti të fëmijeve me moton:
“Të bashkuar për autizëm”
Krijoji e para Fondacioni në Kosovë,në ndihmë të fëmijëve autikë. Ajo ka qenë mjaft aktive në nxitjen për atë që është tani, një ligj në Kosovë, për të mbrojtur fëmijët në nevoja të veçanta, ajo ndihmoi për të hapur shkollën e parë që adreson nevojat e tyre dhe ndihmon për të rritur ndërgjegjësimin në masë.
Ne USA, fillon me bashkëngjitjen në shoqata të ndryshme si: AAWO Motrat Qiriazi, ku ende është anëtare e bordit, pastaj ne bord të shkollës private New England Center for Children dhe vazhdon të jetë aktive ne disa shoqata bamirëse, në UN: United Nations Delegations Women Club, UN Women For Peace dhe Hospitality Committee For United Nations Delegations.
Një sukses është dhe hapja e qendrës së parë për fëmijët me autizëm, në Prishtinë dhe organizimi i parë i mbrëmjes për mbledhje të fondeve për të mbështetur këtë qendër. Vazhdon rrugëtimin në: Preshevë, Tetovë, Shkup, Kumanovë, Ulqin…
Rexh Xhakli bashkëshorti Shpreses nuk është mjek.Por i jep një mbështetje të fortë gruas së vet dhe gjithë fëmijëve të sëmurë autikë.
***
Jeni të lutur të ndiqni bashkëbisedimin
**
E dashur Dr. Shpresa Xhakli:
Ju jeni një grua active, e admiruar që i shërbeni kauzës’’Ndihme’’, shumë dinamike dhe një mjeke ndoshta e numëruar ndër gratë mjeke shqiptare që profesionin tuaj e kthyet në missionin më human dhe njerëzor për të ndihmuar fëmijët me autizëm në Kosovë
Për ata që nuk dinë për autizmin, na tregoni si reflektohet ai te fëmijët?
**
Autizmi është çrregullim kompleks neuro-biologjik në zhvillimin e trurit, i cili karakterizohet me simptome të ndryshme:me vështirësim interaktiv social, komunikim verbal dhe joverbal dhe sjellje përsëritëse. Manifestohet edhe me prapambetje intelektuale, vështirësi në koordinim motorik dhe përqëndrim, si dhe ndryshime fizike, ndjeshmëri gastro-intestinale, por në anën tjetër këta individë të prekur nga autizmi mund ti gjeni në fusha të caktuara si: muzikë, matematikë, art etj… Shenjat vërehen në moshën 2-3 vjeçare ( tani në SHBA edhe në muajin e 8 – të) ku fëmija nuk flet, luan pa ndërprerë me një lodër, preferon sjellje përsëritëse, nuk reagon ose është “i vetmuar” në rrethin e tij dhe injoron ndikimet nga jashtë. Por edhe këto shenja ndryshojnë nga një fëmijë tek tjetri dhe janë specifike.